Het mooiste nieuwe woord van dit prille jaar is sneeuwjacht.
Voor mij nieuw, dat is, want zelfs de online Van Dale kende het woord al:
sneeuw·jacht de; v(m) sneeuwbui met veel wind
Eigenlijk heb ik spijt dat ik de betekenis van het woord heb opgezocht.
Tot tien minuten geleden gebruikte ik het woord de afgelopen dagen voor bijna alles.
Als ik naar buiten ging. ‘Ik ga even op sneeuwjacht.’
Als ik een sneeuwduin (ook een heel mooi woord) zag. ‘Kijk, een duidelijk product van sneeuwjacht.’
Als er een auto voor de deur stopte met een verdacht figuur met een envelopje in zijn hand erin, die bij de buren aanbelde. ‘De buurman is weer op sneeuwjacht.’
Als ik een schip zag met sneeuw erop. ‘Een typisch sneeuwjacht.’
Sinds ik een Apple MacBook Pro heb, gebruik ik Snow Leopard als besturingssysteem, maar dat noem ik nu sneeuwjacht(luipaard).
En toen het vanochtend weer bleek te sneeuwen, riep ik, staand op bed:
‘Ik verklaar de sneeuwjacht weer voor geopend!’
Waarna wij als jonge honden achter de vlokken aan gingen.
Vangen zullen we ze, die dekselse dwarrelaars.
Ik wens u een prettige sneeuwjacht.
Geef een reactie