Maand: november 2008


  • Voordelen van de herstelwerkzaamheden tussen Amsterdam Centraal en Muiderpoort, waardoor het treinverkeer in heel Nederland ontregeld is:

    – nu weet je hoe blij je bent dat je er normaal 19 minuten over doet
    – nu merk je weer hoe fijn de trein is ten opzichte van de metro
    – zo zie je Station Bijlmer ArenA ook weer eens
    – zo ziet Station Bijlmer ArenA ook weer eens mensen
    – met 180 man in een metrocoupé voor 75 mensen is lekker warm!
    – je hebt steeds een anekdote
    – je hebt per werkdag 1.10 uur maal twee keer zoveel tijd om verplicht uit het raam te staren
    – als je zo gelukkig bent dat je het raam kunt zien
    – je traint je bovenbeenspieren als de trein schokt en je zo ingeklemd staat dat je je nergens aan kunt vasthouden
    – je kunt je beter inleven in de belevingswereld van sardientjes in blik
    – de verontwaardiging over dat een kalkwagen bijna twee weken voor oponthoud kan zorgen is collectief. Daar maak je vrienden mee
    – de positieve reactie van de meeste mensen op de vertragingen, zelfs in de ochtendspits, stemt me hoopvol voor een eventuele recessie.


  • Men neme een handvol rode lekker pittige chilipepertjes, een paar eetlepels bosuitjes, een eetlepel gember, een theelepel citroengras, een beetje Thaise ginseng, een toefje garnalenpasta, de schil van een limoen en verse korianderwortel.

    Men neme een mes en men snijde alles zeer fijn.

    Men neme biologische kipfilet en Thaise aubergine, als je puf hebt om om te fietsen. Anders andere groenten, maar minder lekker. Men neme kokosmelk, Thaise vissaus, een beetje suiker en wat blaadjes Thaise basilicum (niet Italiaanse hè).

    Men neme een vijzel en men vijzele alles tot een lekker papje. Men neme een wok en men verwarme olie. Men doeë de garnalenpasta in de wok en daarna de kip. En daarna in éen keer de rest, omdat de mensch ongeduldig is.

    Men koke intussen rijst. De rijst giet u af, u complimentere uzelf, vanwege het professionele afgieten.

    En dan, en dat is eigenlijk het belangrijkste deel van dit recept, pakke men de wok van het fornuis. Men pakke de wok met keukenwanten, maar wegens lui gaan de keukenhandschoenen niet aan. Dan houde men de wok stevig vast. Dan voele men een brandende pijn in de linkerhand. Dan late men de wok vallen wegens auw.

    Dan kijke men hoe de poezen snuffelen aan de curry op de grond en besluite men tot skippen van het avondeten.


  • Hier istie dan!
    Een greep uit de prachtige inzendingen die ik kreeg op de vraag of u een foto in wilde sturen met de tekst 'Wat is er vroeger in godsnaam gebeurd?'.
    Klik op onderstaand plaatje, het is echt de moeite waard.
    ed de moor

    Als je er met je muis bovenhangt, zie je de naam van de inzender.
    Zie je jouw inzending erbij staan en wil je dat ik van je plaatje een linkje maak naar je site?
    Mail me dan even.
    Ik moet het oldskool intikken inkloppen in html. 🙂


  • De eerste twee recensies van De weekenden waren voor haar zijn binnen! JAN Magazine heeft de roman zelfs Boek van de Maand gemaakt en zegt "een bijzonder meeslepend boek; we lazen het in één dag uit". Poeh.
    En gisteren kreeg het boek van Sp!ts 4 van de 5 sterren, hoera!

    Lees de besprekingen van JAN en Sp!ts.


  • Oh! Columniste, anti-puriste en cabaretière (ik hou niet zo van het vervrouwelijken van beroepen maar bij cabaretier zie ik een dikke grote man voor me en dat is Paulien bepaald niet) Paulien Cornelisse reageert op Hebben en Krijgen.
    En ineens wist ik wat ik vergeten was.

    Ik was vergeten jullie allen op het hart te drukken naar de voorstelling van Paulien Cornelisse te gaan. Dagbraken.
    Ze is namelijk erg grappig en houdt (net als u) van taal en absurditeiten. De Volkskrant zei: "We hebben er met Paulien Cornelisse een echte belofte bij. Een intrigerende cabaretière die diepgang op een kolderieke manier kan verkopen". Het zou je maar gezegd worden.

    Nog altijd irriteer ik sinds het zien van de voorstelling mijn collega's met diverse flarden die ik heb onthouden.
    En grinnik ik als ik op de fiets zit en denk aan het feit dat…
    Nee. Ik kan maar beter niets verklappen.
    Gaat dat gewoon zien!
    Volgende week in Amsterdam, maar ook zeker op wel honderdmiljoen plekken elders!
    (en lees haar stukkies)


  • Een taalkoewestie. Als klein kind leerde ik dat je nooit mag zeggen dat je iets voor je verjaardag hebt gehad. Je moest gekregen zeggen. Als ik toch gehad zei, bijvoorbeeld omdat ik moe was of even niet oplette, kreeg ik ferme tikken en moest ik zonder eten naar bed.
    Bij wijze van spreken.

    Daarna is het met mij nooit meer helemaal goed gekomen.

    Als iemand in mijn omgeving gehad zei, wilde ik, zoals meer slachtoffers dat plegen te doen, de gruwelijkheden die mij zijn overkomen instinctief op die ander botvieren. Pavlovver werd het niet. Als een hond gromde ik gekregen. Lange tijd ging dat redelijk goed, omdat ik het alleen zei als iemand een cadeautje voor zijn verjaardag had gehad en niet had gekregen. Dan zei ik: "Gehad? Heb je het dan nu niet meer?" (uh-huh-huh)
    (Het is mij een raadsel waarom mensen nog vrienden met mij willen zijn)

    Het laatste jaar is mijn gehadprobleem echter uitgegroeid tot hinderlijke proporties. Dat komt door iemand in mijn zeer naaste omgeving. Hij is nogal van het gehad. Werkelijk nooit van het gekregen. Hij zegt dat hij een reactie heeft gehad. Dan roep ik GEKREGEN. En hij vraagt of ik het geld al heb gehad. Dan roep ik GEKREGEN. We hebben zelden meer normale conversaties.

    De keerzijde van deze op zich al irritante situatie is dat ik het nu zelf al helemáál nooit meer fout mag zeggen. Dan zijn de rapen gaar. Dus ontstaat er automatisch hypercorrectie in mijn hoofd. Mijn hersenen moeten heel hard werken en daarom zeg ik nu constant dingen als "Ik heb een leuke vakantie gekregen".
    Laatst riep ik na een zware dag heel hard: "En nu heb ik het helemaal gekregen!"

    Ook in volstrekt veilige situaties gaat de hypercorrectie niet meer uit. Het begint gênant te worden.

    Dat wilde ik even kwijt.
    Misschien zijn er lotgenoten. 
    Maar waarschijnlijk ben ik gans alleen. 

    Nuja. Hebben we dit ook weer gekregen.
    Euhm.
    Gehad.


  • In de IKEA, bij de schilderijen.
    "Zullen we die nemen?"
    "Nee, die heeft iedereen al, laten we die nemen."


  • In het restaurant kwamen af en toe dapp're kinderen binnen die in gezang uitbarstten. Overigens zonder begeleiding van ouders die buiten bleven staan om te kunnen roken.

    'Elf november is de dag' was duidelijk het favoriete liedje, als niet het énige liedje dat weerklonk.
    Wij zeiden 'ah' en 'aggossie' en 'weetjenog'.

    Jaloers keken we naar de salmiakknotsen die de kinderen kregen.
    Eén meisje bewaarde haar veroverde snoep in een kartonnen zakje voor hondenuitwerpselen.

    Bij de rekening konden we ons geluk niet op; wij krijgen ook salmiakknotsen!
    En daar hoefden we niet eens voor te zingen.

    Toen ik op straat zo'n kleintje met een lampion zag, zei ik: "Hèhèhè, dat zijn nou de voordelen van ouder worden."

    Nee hoor, dat is natuurlijk helemaal niet waar.
    Toen ik op straat was, waren alle kinderen al naar bed.
    Met dikke buikjes en hyper van de suiker.


  • Sinds de boekpresentatie heb ik ineens een onstilbare behoefte om gitaar te spelen. De snaren van mijn gitaar zijn deze zomer gesprongen en sindsdien staat het instrument er werkloos bij. Ik probeer mijn telekinetische gaven te ontwikkelen en mezelf te voelen spelen. Maar dat werkt niet en nu zit ik met smart te wachten op de postbode. Handig joh, online bestellen. Mijn laatste set snaren dateerde volgens mij van voor het internettijdperk.

    Naast het verlangen gitaar te spelen kwam het verlangen naar rust. Rust in mijn hoofd en rust in de lijstjes die ik continu moest maken. Vandaag is het dan eindelijk zover. Dus was ik net eindelijk de vakantiefoto's van Portugal aan het bekijken. Het is alweer twee maanden geleden en het voelt als een eeuwigheid. Maar oeh, wat was het lekker weer! En wat hebben we mooie dingen gezien.

    Eén van die dingen wilde ik u niet onthouden, ook uit een soort Hollandsche trots. Dat is het Casa da Musica van Rem Koolhaas in Porto. Er was in de periode dat wij er waren helaas geen concert maar we gingen er op de bonnefooi overdag naar toe.
    dakterras
    Tot onze verbazing mochten we overal vrij rondlopen. Lift in, lift op, gang door, neus tegen de ramen van de concertzaal, deurtje in, trap op, trap op, lift in, banken uitproberen, ronddolen. Het was zo fijn. Een pretpark voor volwassenen. Koolhaas heeft geen stuk van het gebouw recht gemaakt. Dat is overweldigend en een beetje desoriënterend. Ik werd er zelfs misselijk van. Terwijl ik toch zo'n enorme bikkel ben.
    gang
    We liepen wel een half uur vrolijk en ons vergapend rond toen we op de bovenste verdieping tegen het restaurant aanliepen. Een grote, schots en scheve, industriële ruimte. Ik bekeek mijn rokje en slippers en ik bekeek de kelners in kostuum. Ik zag de zakenlui lunchen. Zeker van het feit dat we veel te shabby gekleed waren en ons budget niet toereikend genoeg zou zijn, liep ik al weg. Maar een van de kelners verzocht ons om ons niet opgelaten te voelen en om de kaart rustig te bekijken. "We hebben ook een menu van de dag."

    En zo zaten we even later aan een driegangenmenu voor 12,50 euro, inclusief water en wijn. De vriendelijke kelner schonk ons steeds bij en we verwachtten dat daar dan een heel grote adder onder het groene gras vandaan zou komen. Dat zouden we niet erg vinden, want het was er zeer aangenaam. Maar toen we na een werkelijk heerlijke maaltijd een beetje aangeschoten het restaurant verlieten, was de rekening 25 euro. 
    liften
    Porto is sowieso de moeite waard. Maar als u er toch bent, lunch dan in het Casa da Musica. En doe de groeten aan die leuke kelner.


  • Obama is een held, olé olé olé. Maar! Online heeft Obama nog veel te leren.
    Waar hij in het openbaar zo goed en krachtig uit zijn woorden komt, is hij op internet ongelooflijk clichématig en bovendien onbegrijpelijk. Hoeveel Amerikanen spreken er überhaupt lorem ipsums? 
    Als je je wilt inschrijven, krijg je dit formulier: http://www.change.gov/page/signup (mirror hier)

    Waar je je precies voor opgeeft? Geen idee.
    Misschien wel voor een gewapende strijd.
    Of voor een baan als nanny.
    Of voor schoothondje.
    Als webredacteur?

    Je weet het niet.
    Mysterieus.
    (via contentgirls)

blogarchief

2023mei (2)
juni (1)
oktober (1)
2022mei (1)
december (1)
2021maart (1)
2020november (1)
2019januari (1)
augustus (1)
2018januari (1)
2017maart (1)
2016maart (1)
juli (1)
2015januari (4)
februari (2)
maart (1)
april (2)
mei (1)
oktober (1)
december (1)
2014februari (2)
maart (2)
april (2)
mei (2)
juni (3)
juli (5)
september (2)
oktober (1)
november (3)
2013januari (4)
februari (3)
maart (2)
april (1)
mei (2)
juni (2)
juli (4)
augustus (2)
september (3)
oktober (1)
november (1)
december (2)
2012januari (5)
februari (1)
maart (3)
april (3)
mei (3)
juni (6)
juli (4)
augustus (3)
september (3)
oktober (4)
november (4)
december (2)
2011januari (5)
februari (1)
maart (3)
april (4)
mei (5)
juni (8)
juli (5)
augustus (3)
september (2)
oktober (2)
november (2)
december (3)
2010januari (12)
februari (7)
maart (5)
april (5)
mei (14)
juni (7)
juli (5)
augustus (2)
september (4)
oktober (5)
november (2)
december (3)
2009januari (12)
februari (10)
maart (11)
april (9)
mei (6)
juni (6)
juli (6)
augustus (3)
september (6)
oktober (5)
november (6)
december (7)
2008januari (19)
februari (22)
maart (26)
april (15)
mei (17)
juni (23)
juli (14)
augustus (11)
september (7)
oktober (17)
november (14)
december (10)
2007januari (14)
februari (14)
maart (19)
april (20)
mei (16)
juni (17)
juli (17)
augustus (19)
september (15)
oktober (23)
november (15)
december (21)
2006januari (15)
februari (14)
maart (20)
april (18)
mei (22)
juni (29)
juli (24)
augustus (22)
september (20)
oktober (22)
november (24)
december (20)
2005januari (16)
februari (13)
maart (19)
april (21)
mei (16)
juni (24)
juli (25)
augustus (15)
september (19)
oktober (18)
november (20)
december (19)
2004januari (37)
februari (34)
maart (33)
april (30)
mei (39)
juni (32)
juli (20)
augustus (36)
september (31)
oktober (17)
november (21)
december (20)
2003januari (56)
februari (54)
maart (48)
april (41)
mei (46)
juni (48)
juli (40)
augustus (43)
september (37)
oktober (37)
november (14)
december (27)
2002januari (48)
februari (47)
maart (52)
april (39)
mei (50)
juni (38)
juli (31)
augustus (34)
september (39)
oktober (40)
november (54)
december (51)